در این نوع استخرها آب گرم از دل زمین به همراه مواد معدنی خارج می شود و قابلیت درمانی بسیار زیادی دارند.
منبع: ساخت استخر
ساخت استخر، نگهداری استخر، سرامیک کاری استخر
ساخت استخر، نگهداری استخر، سرامیک کاری استخر
استخرهای درمانی:
قدمت استفاده از آب جهت درمان به حدود چهارهزار سال پیش از میلاد مسیح بازمی گردد که با استفاده از یخ، بخار، آب گرم و آب سرد جهت بهبود شرایط فیزیکی بدن استفاده می شوند.
استخرهای درمانی به 4 دسته زیر تقسیم می شوند:
الف) استخرهای آب گرم:
1-استخرهای گردابی
2-استخرهای هوایی
ب) سونای خشک و بخار
ج) حوضچه آب سرد
د) استخر آب گرم طبیعی
الف) استخرهای آب گرم
استخرهای آب گرم به نام "Hot lub" در جهان شناخته شدها ند که به دو دسته گردابی و هوایی تقسیم می شوند. استخرهای آبگرم گردابی یا همان جکوزی توسط هفت برادر ایتالیایی در آمریکا در سال 1968 به نام شرکت جکوزی به تولید انبوه رسیدند که ایجاد فشار در قسمت های گردن، ساق پا و کمر باعث گردش خون در این نواحی می شوند. استخرهای آبگرم هوایی توسط یک بلویر، هوا را به آب تزریق می کنند که از کف استخر هوا دمیده شده و با عبور از روی پوست بدن تاثیر ماساژ گونه ملایمی دارند. اما به دلیل هزینه بیشتر نسبت به جکوزی ها با اقبال کمتر روبرو شده اند.
منبع: ساخت استخر
اسامی دیگر این نوع استخر، ماشین شنا، سیستم شنا و استخرهای شنای مقاومتی می باشد که حدود 25 سال است که مورد استفاده قرار می گیرد. اساس کار این استخرها با کارکرد یک پمپ و پمپاژ آب در خلاف جهت شنای شناگر می باشد، که هرچه شناگر شنا کند، در جای خود ثابت باقی می ماند و احساس شنا در یک دریای بیکران (استخر بی نهایت یا Endless Pool) به شناگر القا می شود. ابعاد آن 5*5/2 متر و عمق 5/1 متر می باشد.
منبع : استخر های تمرینی
در نظر گرفتن شرایط آسایش محیط استخر از ملزومات در حین طراحی استخر می باشد که پیش از اجرا، استاندارد های لازم جهت تهویه استخر می بایست در نظر گرفته شود. اولین و مهمترین موضوع در استخر، رطوبت حاصل از آن می باشد که در استخرهای سرپوشیده آسیب های جدی به ابنیه استخر وارد می کند. رطوبت استخر با تقطیر شدن روی پنجره ها، دیوارها و سیستم الکترونکی و برقی به آنها آسیب می رساند. در محیط مرطوب و گرم استخر شرایط ایده آل برای رشد باکتری و قارچ ها فراهم می آورد که این مهم، سلامت شناگران را تهدید می کند. از طرفی کلر آزاد موجود در آب با نیترات (حاصل از تعریق و ادرار) واکنش داده و کلرآمین حاصل در هوای محوطه پخش می شود که یکی از عوامل سوزش چشم و حساسیت های پوستی می باشد. تامین شرایط آسایش برای شناگران، کنترل رطوبت نسبی، تامین کیفیت هوای داخل محوطه و کنترل تقطیر آب استخر، هدف نهایی در تهویه استخر می باشد.
طبق استاندارد ASHRAE
در استخرها دمای محیط 29-27 سانتی گراد و دمای آب 29-24 درجه سانتی گراد و رطوبت %60-50 * می باشد. جهت رسیدن به این استاندارد اولین قدم کنترل رطوبت محوطه استخر می باشد. طبق نمودار سایکرومتریک، رطوبت %60-50 بهترین محدوده آسایش برای بدن انسان می باشد که در صورت کمتر بون از %50 نوع تبخیر آب از روی پوست افزایش پیدا می کند و احساس سرما در فرد به وجود می آورد. در صورت بیشتر بودن از %60، افزایش رشد باکتری و قارچ و آسیب به سازه را به همراه دارد. در قانون مقررات ملی ایران، مقدارد هوای مورد نیاز برای شناگران به ازای هر نفر (AHO) cfm15- 5/7 می باشد. برای کنترل رطوبت محوطه استخر محاسبه بارنهان ناشی از تبخیر آب، بارنهان ناشی از حضور تماشاگران و بارنهان هوای خارج که جهت تهویه به داخل استخر منتقل می شود و در نهایت انتخاب رطوبت گیر مناسب انجام می شود.
منبع : تهویه مطبوع در استخرها
آموزش علوم و فنون شنا در زیر آب دریا که توسط کنفدراسیون جهانی غواصی CMAS ارائه می شود که این علوم ابتدا در استخرهای مخصوص این امر انجام می شود. مشخصات ساخت این استخر باید طبق استاندارد BACS انجام پذیرد. عموما تیم های غواصی 5 نفره بوده و مستلزم وجود فضایی با ابعاد 6/3*5 متر بوده که با عمق 5/1 متر برای تمرینات ساده اجرا می شود.
منبع : استخر های غواصی